Korkunun Korkusu

  Korku, endişe ve kaygı...İşte ömrümüz boyunca bizleri esaret altına alan, biricik amacımız olan yararlı olabilme yetisine tam anlamıyla ulaşabilme çabalarını törpüleyen canavarlar.Öyle zaman olur ki bunların tüm yaşam alanımızı kapladıklarını, tümüyle yaşama cesaretimizi kırdıklarına şahit oluruz.Elimizden gelen ise çoğu zaman geçmelerini beklemek yada çaresizliğimize hayıflanmak olur.Bunu hemen hemen her insan hayatının belirli alanlarında ve zamanlarında yaşamıştır.Peki ya üstesinden gelebilmek adına geçerli bir iksir üretilebilinmiş midir?

Cin suresi 13. Ayeti Kerimede "Doğrusu biz o hidayet rehberini dinlediğimizde ona iman ettik. Kim Rabbine inanırsa, ne hakkının eksik verilmesinden korkar, ne de kendisine kötülük edilmesinden." buyrulmaktadır. İşte bu... Ne olursa olsun, ister insan unsuru temelli, ister soyut yada somut başka birtakım sebeplerden olsun bütün korkulara geçerli bir iksir.Bunu tüm yaşam alanlarında genelleştirebiliriz zira iman etmiş olan cinler bu söylemi imanlı bir ağızla dile getiriyorlar.Bize kalan ise bu ilahi lütfa şükretmekten başka ne olabilirki?Gerçekten ama gerçekten dünya hayatına bir baktığımızda yaşadığımız tüm sıkıntı verici olaylar ve korkular nisyandan geliyor.Unutuyoruz efendim, yaptığımız fenalıkları unutuyoruz.Bunun sonucunda kendi elimizle kendimize dönen zulmü tadıyoruz hepsi bu.Ve unutuyoruz imtihanı, işte o anda tam da o anda korkuyoruz.Ya bize bunu hatırlatan rahmet terennümleri olmasaydı?...

Korkunun korktuğu anda İlahi korkunun verdiği lütufla ulaşacağız yararlı olabilme hedeflerimize ve "Korktum aklımdan, nefsim üzerini örttüğü vakit.Nefsimden korktum nefes aldığı her vakit" sözünde buluşturunca özümüzü. 

seyfullah kaçar